မြန်မာနိုင်ငံတစ်ဝှမ်း ရေဘေးကြောင့် ဒုက္ခရောက်ကြရသည့် အကြောင်းအရာများမှာ သတင်းစာ၊ ဂျာနယ်၊ Facebook စာမျက်နှာများတွင် အပြည့်အစုံ အကျယ်အပြန့် ဖတ်ရှုသိရှိ မဖေါ်ပြလိုတော့ပါ။ ကိုယ်တိုင်ခံစားရသူများ၊ ခံစားရသူများကိုဖတ်ရှု သိမြင်ကြသူများ မည်သူမဆို ခါးသီးသည့် အတွေ့အကြုံနှင့် ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှုများ ထိတွေ့ဖြစ်ပေါ်ကြမည်မှာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲ ဖြစ်ပါသည်။
ဤသို့ သဘာဝဘေးအန္တရာယ် ကြုံတွေ့သူများအား တိုက်ရိုက်မခံစားရသူများက ဘယ်နှစ်ကြိမ် ကူညီနိုင်အုံးမည်နည်း။
အဘယ်မျှကူညီနိုင်ကြမည်နည်း။ ဤသို့ဘေးအန္တရာယ်မျိုးကို ဘယ်နှစ်ကြိမ် ခံစားကြရမည်နည်း။ ခံနိုင်ရည်ကော မည်မျှရှိကြမည်နည်း။ ပြန်လည်ထူထောင်ရေး လုပ်ငန်းများကို နိုင်ငံတော်ကလည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဘယ်နှစ်ခါ ဆောင်ရွက်ပေးနိုင်ကြမှာလဲ။ ဒီလိုသာ ခဏခဏ ပြန်လည်ထူထောင်နေရမယ်ဆိုရင် ကမ္ဘာနှင့် ရင်ဘောင်တန်းမဲ့ ခေတ်မှီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သော နိုင်ငံကို ဘယ်လိုနှုန်းနဲ့ တည်ဆောက်နိုင်တော့မှာလဲ။ အထူးစဉ်းစားရန် လိုအပ်လာပါသည်။
သဘာဝဘေးအန္တရာယ် ကြုံတွေ့ခံစားရသူတွေကို ကူညီထောက်ပံ့သည်ပဲထား မိမိတို့တစ်သက်လုံးပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်ပေါင်း(၂ဝ-၂၅)ပဲဖြစ်ဖြစ် ကြိုးစားအားထုတ် ရှာဖွေစုဆောင်းထားသမျှတို့ကို နာရီပိုင်း ရက်ပိုင်းအတွင်း အကုန်လုံးဆုံးရှုံး နောက်တစ်ခါအသစ်ကပြန်စ ဒီလိုမျိုးဘယ်သူတွေကများတွေ့ကြုံချင်ပါ့မလဲ။ ဘယ်နှစ်ခါလောက် တွေ့ကြုံခံစားနိုင်မှာမို့လဲ။ ကူညီတဲ့ လူတွေကရော နဂိုအခြေအနေပြန်ဖြစ်အောင် တကယ်ပဲ ကူညီနိုင်ကြမှာလား။ အဘယ်မျှလောက်ကူညီနိုင်ကြမှာလဲ။ စဉ်းစားစရာပါ။
ထို့ကြောင့်ယခုလို ရေဘေးဒုက္ခအန္တရာယ်တွေ့ကြုံချိန်မှာ လူကြီးလူငယ် ကလေးပါမကျန် ဘာသာမရွေး လူမျိုးမရွေးတို့က ကူညီမစထောက်ပံ့ခြင်းများတို့ကို အတိုင်းမသိ ကျေးဇူးဥပကာယ တင်ရှိခြင်းနှင့်အတူ ရှေ့အနာဂတ်စိန်ခေါ်ချက်တစ်ခုကို တင်ပြလိုပါသည်။ ကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ Global Warming ကြောင့်ရာသီဥတုဖေါက်ပြန်မှုတွေ ရှိနေတဲ့အချိန်မှာ မိမိတို့ရဲ့ နေထိုင်ကျက်စားရာ ဒေသဝန်းကျင်ကို ကောင်းစွာ မထိန်းသိမ်းခဲ့မိသောကြောင့် တစ်ပူပေါ်နှစ်ပူဆင့်ကာ ပြင်းထန်တဲ့ ဘေးအန္တရာယ်တွေ ကြုံတွေ့ကြရတာပါ။ ဒါကြောင့် သဘာဝဘေးအန္တရာယ် ကာကွယ် တားဆီးရေးတို့ကို ကိုယ်လက်လှမ်းမှီသမျှ ကိုယ်လုပ်ဆောင်နိုင်သမျှ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ယခုအချိန်ကစပြီး လုပ်ဆောင်ကြရင် မကောင်းပေဘူးလား။
ကျွန်တော်ဟာ အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ကျောင်းသိပ္ပံခန်းထဲမှာ Practical လုပ်ရင်း ပေါက်ကွဲမှုကြောင့် အမြင်အာရုံချို့တဲ့ခဲ့သလို ဘယ်ဘက် လက်တစ်ဖက်လည်း ဆုံးရှုံးနေသူပါ။ ရှိတဲ့ ညာဘက်လက်လည်း အကောင်း ပကတိတော့မဟုတ်ပါ။ အဲဒီအခြေအနေမျိုးနဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်ပြီး မသန်သလို မစွမ်းတဲ့ဘဝထဲမှာသာ ရပ်မနေဘဲ ရုန်းထွက်လာနိုင်ခဲ့သူပါ။ မျက်မမြင်လုပ်ငန်းကြီးတစ်ခုကို တည်ထောင်ဖန်တီးပြီး မျက်မမြင်များ တို့အား ကူညီမစနေတဲ့သူပါ။ တစ်ပြိုင်နက်ထဲ ကျွန်တော်ရဲ့ မျက်မမြင်ကျောင်းများတည်ရှိရာ ကျောင်းဝင်းတိုင်းမှာ သဘာဝဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်သလို ငါးနဲ့ငှက်များကိုလည်း သဘာဝအတိုင်း ဝင်ထွက် သွားလာခွင့် ပြုထားပါတယ်။ ကျွန်တော့ကျောင်းဝင်း(၄)ဝင်းမှာ Waste Managementကိုလည်း အသေအချာ ဆောင်ရွက်နေပါတယ်။ လုပ်နိုင်တာကနေ လုပ်နိုင်သလောက် လုပ်ဆောင်ခြင်းပါ။ ယခုလည်း မြန်မာနိုင်ငံတစ်ဝှမ်းရဲ့ သဘာဝဘေးအန္တရာယ် ကာကွယ်တားဆီးရေးအတွက် စနိုင်တာကိုစတဲ့အနေနဲ့ သဘာဝဝန်းကျင် ချစ်မြတ်နိုးသူများကွန်ယက်ကို ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ သဘာဝဝန်းကျင်ကို ချစ်မြတ်နိုးသူတိုင်း ဤကွန်ယက်မှာ လာရောက်ချိတ်ဆက်ကြပြီး နိုင်ငံတစ်ဝှမ်း အတူလက်တွဲ ဆောင်ရွက်ကြရအောင်ပါလို့ ဖိတ်ခေါ်ပါရစေ။
ဒီတိုင်းနေလို့ကတော့ ဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဤကွန်ယက်မှာ ခေါင်းဆောင်နဲ့နောက်လိုက်၊ ဆရာနဲ့တပည့်၊ ညွန်ကြားသူနဲ့ လိုက်နာသူ ဟူ၍မရှိပါ။ အားလုံးသဘာဝဝန်းကျင် ချစ်မြတ်နိုးသူများသာဖြစ်ကြပါတယ်။ အကြံအား၊ ဉာဏ်အား၊လုပ်အားနဲ့အရင်းအမြစ်များကို တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ဖေးကူ ဝေမျှကြရအောင်ပါ။
လူထုလူတန်းစားမရွေး အသင်းလိုက်သော်လည်းကောင်း၊အစုလိုက်အဖွဲ့လိုက်သော်လည်းကောင်း၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်း သော်လည်းကောင်း ကွန်ယက်တွင် ချိတ်ဆက်နိုင်ကြပါသည်။
သိန်းလွင်
မ-ခ-မ-မ
၁၉-၈-၂ဝ၁၅
